Po raz kolejny (po przerwie w funkcjonowaniu forum) - z dniem 8 kwietnia 2023 następuje reaktywacja Zakładów Zbrojeniowych i Mechanicznych "RONON ARMS".
Ponownie w Królestwie Fenocji, ponieważ już 9 listopada 2022 nastąpiło poprzednie otwarcie tej znanej w Mikroświecie firmy zbrojeniowej.
Historia naszej firmy jest dość długa... to już 9 lat Zakłady Zbrojeniowe "Ronon Arms" działają na mikroświatowym rynku zbrojeniowym. Powstały 5 kwietnia 2014 jako "Razor Arms - Bialenia", a w dniu 2 czerwca 2016 nazwa przedsiębiorstwa została zmieniona na "Ronon Arms" - co było związane ze zmianą personaliów ich właściciela. Powstanie przedsiębiorstwa, podobnie jak Zakładów Lotniczych Ronon Air Tech było ściśle związane z tworzeniem Sił Zbrojnych Republiki Bialeńskiej i budową Wojsk Lądowych w chwili powstanie i rozwoju tego kraju. Od początku istnienia jest przedsiębiorstwo prywatne, należące do Ronona Dex i zajmujące się produkcją zbrojeniową w zakresie:
- pojazdów wojskowych
- wozów bojowych
- sprzętu artyleryjskiego
- lądowych i morskich systemów rakietowych
- broni strzeleckiej
- amunicji strzeleckiej i artyleryjskiej
Po zaspokojeniu pierwszych potrzeb Sił Zbrojnych Republiki Bialeńskiej, firma zaczęła być obecna na rynku międzynarodowym. Otrzymała wtedy kontrakty na kompleksowe dostawy uzbrojenia dla NUPIA oraz chwilę później dla Federacji Brodryjskiej (państwo po zmianach, wzlotach i upadkach istnieje do dzisiaj w zmienionej formie). W czasie swojego istnienia Ronon Arms eksportował też sprzęt wojskowy do innych krajów… współpracowano m.in. z Siedmiogrodem, Westlandem (obecnie część Insulii) czy ostatnio z Palatynatem Leocji. Ponadto realizowano też mniejsze zamówienia dla prywatnych odbiorców czy różnego typu gwardii.
Z chwilą opuszczenia przez właściciela przedsiębiorstwa terenu Republiki Bialeńskiej, firma została w praktyce zlikwidowana… co prawda samo przedsiębiorstwo zostało w Republice Bialeńskiej podobno znacjonalizwane. Jednak takowej nacjonalizacji uległ tylko majątek stały czyli budynki i część parku maszynowego.
Podczas emigracji Ronona Dex do Palatynatu Leocji oraz włączonych do tego kraju na zasadzie terytorium zależnego wysp Oceanii Leockiej wywieziono wszelkie nośniki danych, sprzęt komputerowy i archiwa biura konstrukcyjnego oraz wydziałów produkcyjnych. Na statkach Dexmoru odpłynęły też niektóre urządzenia, szczególnie te przeznaczone do wytwarzania elementów elektroniki potrzebnej w systemach kierowania ogniem itd. Wywieziono również niektóre prototypy i wzorce produkcyjne. Mamy więc w dyspozycji całą bazę do szybkiego rozpoczęcia produkcji – oczywiście po zbudowaniu odpowiednich budynków, hal produkcyjnych oraz zaopatrzeniu się w odpowiednie urządzenia.
Republikę Bialeńską, wraz z Rononem Dex opuściło też wielu inżynierów i pracowników firmy, którzy tymczasowo zamieszkali na wyspach Oceanii Leockiej. Część z tych ludzi się przebranżowiła i mieszka tam nadal, ale dużą grupa czekała na reaktywację swojego dawnego miejsca pracy.
Niestety ani na terenie Leocji, ani na należących do niej Wyspach Ocenii nie ma miejsca i zapotrzebowania na funkcjonowanie takich (dużych) zakładów zbrojeniowych. Takie miejsce znaleźliśmy w Królestwie Fenocji. Młodym kraju, który jest na etapie budowy w zasadzie wszystkiego, w tym swoich sił zbrojnych (Królewska Obrona Fenocji).
Historia Ronon Arms niejako więc zatoczyła koło… Przedsiębiorstwo powstało z potrzeby budowy sił zbrojnych młodej wówczas Republiki Bialeńskiej, a obecnie zostało reaktywowane głównie z powodu potrzeby budowy sił zbrojnych młodego Królestwa Fenocji. Budowa siły militarnej Fenocji na pewno zapewni zbyt na pierwsze miesiące istnienia reaktywowanego Ronon Arms. Z czasem zapewne będziemy usiłowali powrócić na rynek międzynarodowy, jednak obecnie naszym celem jest rozpoczęcie produkcji na rzecz Królestwa Fenocji.
W okresie 9-letniego działania przedsiębiorstwa "Ronon Arms" produkowaliśmy wiele rodzajów i typów sprzętu wojskowego oraz rozwijaliśmy wiele projektów. W związki z ponownym otwarciem firmy nastąpił przegląd zasobów biura projektowego oraz podjęto pierwsze decyzje dotyczące kontynuowania lub zarzucenia prac nad sprzętem wojskowym.
Ponieważ w chwili obecnej wybór sprzętu pancernego dla KOF nie został jeszcze sprecyzowany to Zakłady Ronon Arms rozpoczęły analizę obecnych możliwości produkcyjnych w zakresie czołgów, bojowych wozów piechoty, transporterów opancerzonych i systemów artyleryjskich.
Pierwotnie zastanawiano się nad wznowieniem produkcji czołgu podstawowego produkowanego przez lata w Republice Bialeńskiej i oznaczanego tam T-4, który doszedł do wersji produkcyjnej T-4B1 oraz miał opracowane dwie jeszcze bardziej zmodernizowane odmiany czyli T-4C, która miała być kolejną wersją produkcyjną dla Sił Zbrojnych RB oraz T-4D. Ten ostatni został opracowany tuż przed zamknięciem zakładów w Bialenii, a jedyne dwa prototypy zostały wywiezione na wyspy Oceanii Leockiej.
Czołg podstawowy 4MBT (znany głównie pod nazwą wojskową T-4D)
Jednak po dogłębnej analizie zdecydowano się na rozwój pojazdów opracowanych niezależnie, które przez krótki czas znajdowały się w uzbrojeniu Gwardii Palatynatu Leocji (w ograniczonym zakresie – jeden batalion). Był to czołg MBT-10 i ciężki transporter opancerzony HAPC-10.
Ta rodzina pojazdów wydała się warta dalszego rozwoju, szczególnie że nietypowa konstrukcja czołgu, który ma silnik zamontowany z przodu, przed przedziałem bojowym pozwala na stosunkowo łatwe budowanie innych pojazdów na tym podwoziu.
Sam czołg (oznaczany teraz fabrycznie jako RA 10MBT) uległ dalszej i znaczącej modernizacji. Przede wszystkim zastosowano automat ładujący armatę, co pozwoliło na wyeliminowanie jednego członka załogi – ładowniczego. W związku z tym zmianom uległa konstrukcja wieży i tylnej części kadłuba. O ile poprzednio można było w tylnym przedziale przewozić 4 żołnierzy (choć zwykle przedział wykorzystywano do przewozu dodatkowej amunicji), to obecnie można tam zmieścić nawet 6 żołnierzy.
10MBT w wersji podstawowej
Pojazd jest bardzo silnie opancerzony, a umieszczenie silnika z przodu dodatkowo zwiększa przeżywalność załóg w przypadku trafienia pojazdu (większość trafień czołgów zdarza się z przodu, ponieważ taktyka walki wszelkich czołgów polega na ustawianiu pojazdu w miarę możliwości najsilniejszym pancerzem czołowym do przeciwnika). Masa pojazdu bez pancerza dodatkowego wynosi 65 ton, a po zamontowaniu dodatkowej ochrony pancernej wzrasta nawet do 68 ton.
10MBT z dodatkowym opancerzeniem
Czołg jest uzbrojony w armatę gładkolufową 120 mm oraz sprzężony z nią karabin maszynowy, a na górnym pancerzu wieży można montować zdalnie sterowane (z wnętrza pojazdu) stanowisko wielkokalibrowego karabinu maszynowego. Zapas amunicji do armaty wynosi 48 naboi – trzech rodzajów z czego 24 przeciwpancerne podkalibrowe, 12 przeciwpancernych kumulacyjnych i 12 odłamkowo-burzących. Jeżeli nie zabiera się w tyle przedziału bojowego desantu to można ten zapas amunicji zwiększyć nawet prawie dwukrotnie, ale trzeba ręcznie uzupełnić automat ładujący, co można zrobić tylko w czasie przerwy w walce.
Czołg 10MBT
Podwozie czołgu stanowi bazę do budowy innych pojazdów pancernych:
- ciężkiego transportera opancerzonego,
- pojazdu inżynieryjno-technicznego,
- działa samobieżnego,
- samobieżnej wyrzutni pocisków rakietowych,
- zestawu przeciwlotniczego.
W pierwszej kolejności przystąpiono do konstruowania transportera opancerzonego 10HAPC, ponieważ taka konstrukcja już istniała wcześniej.
Ciężki transporter opancerzony 10HAPC
Ideą budowy takiego pojazdu było zapewnienie ochrony pancernej podobnej do czołgu… W swojej historii firma Ronon Arms produkowała wiele pojazdów pancernych o podobnym przeznaczeniu – zarówno bojowych wozów piechoty, jak i transporterów opancerzonych. Jednak zwykle były to pojazdy lżejsze od czołgów i znacznie słabiej opancerzone – choć dzięki temu miały często możliwość pływania. Jednak w przypadku pojazdu, który ma towarzyszyć czołgom ta możliwość jest dyskusyjna. Czołgi i tak nie pływają… a więc pojazd im towarzyszący w sumie też nie musi. A dzięki temu można opracować pojazd ciężki i silnie opancerzony. O ile bowiem silnie opancerzone czołgi są w sumie odporne na ręczną broń przeciwpancerną, to bojowe wozy piechoty i transportery opancerzone już nie.
Dzięki temu, że transporter jest pozbawiony ciężkiej wieży, to pomimo zwiększenia objętości kadłuba (oprócz 3-osobowej załogi, przewozi 8 żołnierzy desantu) udało się opancerzyć go nawet w niektórych miejscach silniej niż czołg bazowy przy zachowaniu masy 60 ton. Szczególnie chodzi o pancerz boczny i górny – co ma spore znaczenie w walkach w terenach zurbanizowanych. Jako uzbrojenie zastosowano zdalnie sterowane stanowisko z wielkokalibrowym karabinem maszynowym oraz sprzężonym z nim granatnikiem automatycznym.
Kolejnym pojazdem jest transporter techniczno-inżynieryjny 10ATV. W tym przypadku zastosowano kadłub identyczny z transporterem opancerzonym, w którym w przodu zamontowano lemiesz, a w tylnej części kadłuba żuraw. Miejsce desantu zostało przebudowane pod kątem przewozu materiałów technicznych czy saperskich. Jako uzbrojenie zastosowano zdalnie sterowane stanowisko z wielkokalibrowym karabinem maszynowym (identyczne jak na wieży czołgu podstawowego). Masa pojazdu jest podobna do masy czołgu i wynosi 65 ton.
Transporter inżynieryjno-techniczny 10ATV
W dalszych pracach opracowano trzy systemy artyleryjskie:
1/ Samobieżną armatohaubicę 10SGH
Jest 65-tonowy pojazd z zamontowaną w dużej wieży automatycznie ładowaną armatohaubicę 155 mm oraz sterowanym odległościowo stanowiskiem z wkm i granatnikiem automatycznym (identyczne jak w przypadku transportera opancerzonego). Zapas amunicji do działa wynosi 32 naboje.
2/ Samobieżną wyrzutnię artyleryjskich pocisków rakietowych 10SRL
W tym przypadku na tym samym podwoziu umieszczono obrotową, 12-pojemnikową wyrzutnię pocisków ziemia-ziemia o kalibrze 230 mm. Masa pojazdu wzrosła do 67 ton.
3/ Samobieżny zestaw przeciwlotniczy 10AAC
Na kadłubie umieszczono wieżę z dwoma automatycznymi armatami przeciwlotniczymi 35 mm oraz dwoma poczwórnymi wyrzutniami kierowanych pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu. Zestaw uzupełnia stacja radarowa służąca do wykrywania celów i kierowania ogniem. Masa tego pojazdu przeznaczonego do towarzyszenia innym pojazdom bojowym wynosi 63 tony.
Pojazdy „serii 10” stanowią zestaw, który ma wiele wspólnych cech jak podwozie, zespół napędowy i wiele innych systemów – zdecydowania ułatwia to logistykę. Jednak są to pojazdy ciężkie, nadające się przede wszystkim do uzbrojenia ciężkich formacji zmechanizowanych i pancernych.
W związku z tym Zakłady Zbrojeniowe Ronon Arms przygotowały produkcję też innych pojazdów pancernych – lżejszych od pojazdów „serii 10”.
W celu budowy lżejszych (około 30-tonowych) pojazdów pancernych opracowano specjalne podwozie dla trzech pojazdów:
- bojowego wozu piechoty 9IFV
- opancerzonego transportera sanitarnego 9AMC
- samobieżnego zestawu przeciwlotniczego 9AAC
W przypadku tych pojazdów stopień ochrony jest mniejszy niż w przypadku pojazdów „serii 10”, ale pojazdy są dwa razy lżejsze oraz dużo szybsze – na drodze mogą osiągać nawet 90 km/h.
W przypadku bojowego wozu piechoty uzbrojeniem jest zdalnie sterowana wieża z automatyczną armatą 30 mm oraz sprzężonym z nią karabinem maszynowym. Dodatkowym uzbrojeniem są dwie 2-pojemnikowe wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych. Można je zastąpić przez taką sama ilość wyrzutni pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu o naprowadzaniu termicznym.
Pojazd o masie 30 ton ma 3-osobową załogę oraz może przewozić 8 żołnierzy desantu. Jego odmianą jest opancerzony pojazd sanitarny 11AMC, w którym po prostu nie zastosowano wieży z uzbrojeniem, a przedział desantu został przebudowany pod kątem przewozu rannych.
Trzecim pojazdem jest samobieżny zestaw przeciwlotniczy o masie 33 ton, w którym zastosowano wieżę z dwoma przeciwlotniczymi armatami automatycznymi 35 mm oraz dwoma 4-pojemnikowymi wyrzutniami pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu. Zestaw uzupełnia stacja radiolokacyjna.
Ta seria pojazdów została opracowana niejako na wszelki wypadek – gdyby pojawiło się zainteresowanie takimi pojazdami. Ich wstępny projekt pochodzi z dawnej oferty eksportowej firmy, jeszcze z „czasów bialeńskich”.
Jeżeli chodzi o bojowe wozy piechoty to firma Ronon Arms opracowała kilka takich pojazdów już znacznie wcześniej niż nastąpiła jej likwidacja w Republice Bialeńskiej. Podobnie z czołgami i innymi pojazdami… na chwilę obecną nie jest planowana produkcja większości z nich, ale w razie pojawienia się zamówień eksportowych jesteśmy gotowi do nich wrócić. Jedna z serii pojazdów produkowanych niegdyś na potrzeby NUPIA jest obecnie użytkowana w Oceanii Leockiej i Ronon Arms deklaruje wznowienie ich produkcji w razie potrzeby oraz dostawę części zamiennych.
Zdecydowaliśmy się jednak reaktywować jeden z projektów z „czasów bialeńskich” czyli zbudowany od podstaw, na specjalnie zaprojektowanym podwoziu bojowy wóz piechoty, który obecnie otrzymał oznaczenie 7IFV.
Jest to 36-tonowy pojazd pancerny, który ma typową – załogową wieżę, w której można zamontować działko automatyczne 30 ub 40 mm oraz sprzężony z nią karabin maszynowy. Załoga pojazdu składa się z 3 żołnierzy, a w tylnej części kadłuba można przewozić 7-osobowy desant.
Oprócz pojazdów gąsienicowych KOF zapewne będzie potrzebowało zarówno kołowych pojazdów bojowych w postaci bojowego wozu piechoty dla jednostek lekkich, jak i pojazdów rozpoznawczych oraz sporej liczby pojazdów transportowych.
W przypadku transporterów i kołowych BWP firma RAT nie zamierza specjalnie „wyważać otwartych drzwi” i oprzemy się na pojazdach produkowanych już wcześniej – choć dostosowanych do warunków Fenocji.
W związku z tym uruchamiamy produkcję pojazdów określanych jako „seria 5” (od nazewnictwa podczas bialeńskiej produkcji czyli CVW-5) w wersjach:
- kołowego bojowego wozu piechoty 5IFV
- kołowego transportera opancerzonego 5APC
- lekkiego kołowego pojazdu wsparcia 5ASM
- opancerzonego pojazdu sanitarnego
W przypadku bojowego wozu piechoty pojazd niewiele się różni od pierwowzoru – jedyna różnica to nieco inna wieża z możliwością instalacji armaty automatycznej 30 lub 40 mm i sprzężonego karabinu maszynowego. Pojazd oprócz 3-osobowej załogi może przewozić 8-osobowy desant. Masa pojazdu to 23 tony, prędkość maksymalna po drodze wynosi około 110 km/h.
Nieco inaczej rozwiązany jest ten sam pojazd w wersji transportera opancerzonego, bo ma w pełni opancerzoną i zamkniętą wieżę z wielkokalibrowym karabinem maszynowym i sprzężonym z nim karabinem maszynowym. Pierwowzór bialeński miał tylko częściowo opancerzoną i otwarta od góry niewielką wieżę z wkm-em.
Natomiast w przypadku pojazdu wsparcia zrezygnowano z ciężko uzbrojonych pojazdów i opracowano pojazd w zasadzie nie różniący się od transportera opancerzonego – poza tym, że zamiast wkm-u uzbrojono go w lekki, automatyczny moździerz 60 mm. Jest to wynikiem innej roli, jaką ma zamiar mu przeznaczyć KOF. W Republice Bialeńskiej pojazdy tej serii stanowiły uzbrojenie brygad pancernych i współdziałały z czołgami… w Fenocji mają stanowić wyposażenie jednostek lekkich, które będą tylko uzupełnieniem typowych formacji zmechanizowanych.
Dodatkową opcja jest pojazd ewakuacji medycznej – czyli transporter opancerzony pozbawiony wieży i przystosowany do ewakuacji rannych z pola walki.
Dla celów wsparcia i walki z pojazdami bojowymi (w tym czołgami) opracowano zupełnie inny pojazd – 8FTD. Jest to również pojazd kołowy – czteroosiowy, ale w przeciwieństwie do produkowanych wcześniej wersji wspomnianych transporterów kołowych, które po prostu wyposażono w działa, jest to typowy i wyspecjalizowany „niszczyciel czołgów”. Pojazd o niższej sylwetce od pojazdów „serii 5”, mający masę 24 ton i dwuosobową wieżę, w której zamontowano automatycznie ładowaną armatę 120 mm wraz ze sprzężonym karabinem maszynowym.
W przypadku pojazdów rozpoznawczych jest kilka opcji takich pojazdów… jednak największe szanse ma 10-tonowy, 4-osobowy pojazd 12ARV. Jest to opancerzony samochód pancerny o niskiej sylwetce i uzbrojony albo w wielkokalibrowy karabin maszynowy, albo w automatyczny granatnik umieszczane w sterowanym z wnętrza pojazdu stanowisku na dachu pojazdu. Pojazd ma pełne zdolności do pływania oraz może się poruszać po drodze z prędkością 125 km/h.
Konkurencyjnym projektem jest 13ARV czyli opancerzony pojazd rozpoznawczy o takim samym przeznaczeniu, ale o innej konstrukcji. Ma inaczej ukształtowany kadłub, jest wyżej zawieszony i może zabierać 5 żołnierzy. Jest też nieco szybszy i ma nieco większe możliwości pokonywania przeszkód terenowych, ale jest to okupione wyższą sylwetką i trudniej mu się ukryć w terenie. Uzbrojenie jest analogiczne do 12ARV.
Poza pojazdami bojowymi Królewska Obrona Fenocji, jak zresztą każda armia będzie potrzebowała całej gamy pojazdów transportowych, terenowych oraz pomocniczych.
Zakłady Zbrojeniowe i Mechaniczne Ronon Arms muszą sprostać i temu zapotrzebowaniu… Co prawda wcześniej, w „czasach bialeńskich” produkcję takich pojazdów oddaliśmy do „spółki córki” czyli LisTruck (gdzie wspólnikiem był z nami zaprzyjaźniony Thomas von Lisendorf) to obecnie nie zamierzamy (przynajmniej na razie) tworzyć odrębnego przedsiębiorstwa dla takiej produkcji.
Przygotowaliśmy ofertę nowych pojazdów (nie są to modele produkowane wcześniej) oraz przewidujemy możliwość jednego typu ciężarówki produkowanej w „czasach bialeńskich”.
Jeżeli chodzi o pojazdy terenowe i patrolowe to przewidujemy produkcję trzech typów, różniących się przeznaczeniem:
1/ Pojazdu patrolowego, opancerzonego i należącego do klasy tzw. „pojazdów minoodpornych”.
Jest to 8,5-tonowy pojazd przeznaczony do przewozu 4-osobowej załogi oraz zapewniający stosunkowo sporą ochronę pancerną. Jest odporny na ostrzał z ręcznej broni strzeleckiej, odłamki artyleryjskie oraz wybuchy min i ładunków improwizowanych. Będzie miał zastosowanie w formacjach pancernych np. do zabezpieczania tras marszu, rozpoznania dróg i przy ochronie transportów. Pojazd może zostać uzbrojony w obsługiwane odległościowo (w wnętrza pojazdu) stanowisko z wielkokalibrowym karabinem maszynowym lub granatnikiem automatycznym.
2/ Typowego samochodu terenowego o szerokim przeznaczeniu.
Jest to 3,5 tonowy pojazd, z lekkim opancerzeniem niektórych elementów i służący do przewozu 5-7 żołnierzy. Może być uzbrajany w różnorodną broń strzelecką lub lekką wyrzutnię przeciwpancernych pocisków kierowanych. Pojazd może mieć zastosowanie jako transportowy i dyspozycyjny w różnych pododdziałach, jako lekki pojazd rozpoznawczy i patrolowy oraz może być też używany jako podstawowy w formacjach tzw. „lekkiej piechoty”.
3/ Samochodu terenowego ogólnego przeznaczenia.
Oprócz pojazdów typowo wojskowych w siłach zbrojnych występuje potrzeba posiadania sporej ilości pojazdów niebojowych – przeznaczonych do komunikacji, zadań dyspozycyjnych, łącznikowych itp. Proponujemy zatem po prostu samochodów terenowy, który jest w sumie podobny do cywilnych pojazdów terenowych – w celu poprawy ekonomii wykonywanych zadań. Często nie ma sensu używać do takich „zwykłych, codziennych zadań” stosunkowo ciężkich i drogich pojazdów o przeznaczeniu bojowym. Ten pojazd jest rozwiązaniem dla takich tyłowych zadań, które występują w każdej armii. Pojazd jest typowym pisk-up’em, który ma również odmianę z całkowicie zabudowanym nadwoziem.
W zakresie transportu ciężarowego oferujemy dwa rodzaje pojazdów:
1/ Ciężki, czteroosiowy samochód ciężarowo-terenowy o dużej ładowności.
Jest to samochód w układzie 8x8 o masie 17-23 tony oraz ładowności około 10 ton. Samochód występuje w kilku odmianach:
- pojazdu podstawowego ze skrzynią ładunkową,
- pojazdu do przewozu kontenerów, w tym specjalistycznych
- autocysterny
- ciągnika siodłowego
2/ Opancerzoną ciężarówkę terenową – oporną na ostrzał broni ręcznej i odłamki pocisków artyleryjskich.
Jest opancerzony pojazd transportowy o masie całkowitej 24 tony, z możliwością przewozu w terenie około 3 ton ładunku (na szosie do 5 ton) – zbudowany w układzie 6x6. Pomimo stosunkowo niewielkiej ładowności (jak na pojazd tych rozmiarów), dzięki opancerzeniu chroniącym przed pociskami broni strzeleckiej i odłamkami – umożliwia dostarczanie zaopatrzenia bezpośrednio w pobliże pola walki. Może też służyć jako pojazd z zabudowa specjalną – np. stanowiskiem dowodzenia, mobilnym warsztatem czy jako pojazd łączności. Może być używany też do transportu 14 żołnierzy, przez co nadaje się dla pododdziałów lekkiej piechoty czy jako samochód wykorzystywany w terenie zagrożenie atakiem sił nieregularnych.
Podstawowe odmiany pojazdu to:
- samochód z zabudową skrzyniową
- samochód z nadwoziem specjalnym
- autocysterna.
- pojazd transportu medycznego.
Dodatkowo RA oferuje też dostawę typowych samochodów cieżarowo-terenowych przeznaczonych do różnorakiego transportu logistycznego. Są to pojazdy produkowane przez nas od dawna – jeszcze w „czasach bialeńskich” jako UVM-3-66 i dostępne w różnych odmianach:
- pojazdu bazowego/skrzyniowego
- pojazdu z zabudową specjalną
- autocysterny.
Przedstawione oznaczenie sprzętu jest nomenklaturą fabryczną... w przypadku przyjęcia do uzbrojenia w KOF wskazanym byłoby opracowanie odpowiednich nazw fenockich.Odrębną kwestią pozostaje opracowanie czy może zaprezentowanie jako propozycje (bo RA ma duże doświadczenie w tym zakresie i wiele typów sprzętu już produkowała) broni strzeleckiej oraz broni wsparcia... co nastąpi niebawem.
Szacun 